جراحی ایمپلنت دندان

نمای کلی

جراحی کاشت دندان، ریشه‌های دندان را با پایه‌های فلزی پیچ‌مانند جایگزین می‌کند و دندان‌های آسیب‌دیده یا از دست‌رفته را با دندان‌های مصنوعی که از نظر ظاهری و عملکردی شبیه دندان‌های طبیعی هستند، جایگزین می‌کند. جراحی کاشت دندان می‌تواند گزینه مناسبی باشد زمانی که دندان مصنوعی یا بریج به‌درستی جا نمی‌افتد. این جراحی همچنین می‌تواند در شرایطی که ریشه‌های طبیعی کافی برای حمایت از دندان مصنوعی یا بریج وجود ندارد، یک راه‌حل مناسب باشد.

نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک تعیین می‌کند که این جراحی چگونه انجام شود. این جراحی ممکن است شامل چندین مرحله باشد. مهم‌ترین مزیت ایمپلنت‌ها این است که حمایت محکمی از دندان‌های جدید ارائه می‌دهند، فرآیندی که نیاز به جوش خوردن استخوان به ایمپلنت دارد. از آنجا که این فرآیند ترمیم استخوان زمان‌بر است، ممکن است ماه‌ها طول بکشد.

دلایل انجام ایمپلنت

ایمپلنت‌های دندانی به‌طور جراحی در استخوان فک شما قرار می‌گیرند و نقش ریشه‌های دندان‌های ازدست‌رفته را ایفا می‌کنند. از آنجا که تیتانیوم ایمپلنت‌ها با استخوان فک شما جوش می‌خورد، این ایمپلنت‌ها مانند بریج ثابت یا دندان مصنوعی لق نمی‌شوند، صدا ایجاد نمی‌کنند و به استخوان آسیب نمی‌زنند. همچنین، مواد سازنده‌ی آن‌ها مانند دندان‌های طبیعی دچار پوسیدگی نمی‌شوند.

ایمپلنت‌های دندانی ممکن است برای شما مناسب باشند اگر:

• ✓ یک یا چند دندان از دست داده باشید.
•  
• ✓ استخوان فک شما رشد کامل کرده باشد.
•  
• ✓ استخوان کافی برای محکم نگه داشتن ایمپلنت داشته باشید یا امکان پیوند استخوان وجود داشته باشد.
•  
• ✓ بافت‌های دهانی سالمی داشته باشید.
•  
• ✓ به مشکلات پزشکی‌ای که ممکن است بهبود استخوان را مختل کند، مبتلا نباشید.
•  
• ✓ قادر به استفاده از دندان مصنوعی نباشید یا تمایلی به آن نداشته باشید.
•  
• ✓ به دنبال بهبود گفتار خود باشید.
•  
• ✓ حاضر باشید چندین ماه برای تکمیل این فرآیند زمان بگذارید.
•  
• ✓ سیگار نکشید.

خطرات

مانند هر جراحی دیگری، جراحی ایمپلنت دندان نیز با خطرات سلامتی همراه است. این خطرات معمولاً جزئی هستند و در صورت وقوع، به‌راحتی درمان می‌شوند.

برخی از خطرات عبارتند از:

• عفونت در محل ایمپلنت.

• آسیب به ساختارهای اطراف، مانند سایر دندان‌ها یا رگ‌های خونی.

• آسیب عصبی که می‌تواند باعث درد، بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن دندان‌های طبیعی، لثه‌ها، لب‌ها یا چانه شود.

• مشکلات سینوسی، در صورتی که ایمپلنت‌های دندانی در فک بالا وارد یکی از حفره‌های سینوسی شوند.

آمادگی برای ایمپلنت

فرآیند برنامه‌ریزی برای کاشت دندان ممکن است شامل متخصصان مختلفی باشد، از جمله:

✓ جراح فک و دهان، که در درمان مشکلات دهان، فک و صورت تخصص دارد.

✓ پریودنتیست، دندانپزشکی که در درمان ساختارهای حمایت‌کننده دندان، مانند لثه و استخوان، تخصص دارد.

✓ پروستودنتیست، دندانپزشکی که در طراحی و نصب دندان‌های مصنوعی تخصص دارد.

✓ متخصص گوش، حلق و بینی (ENT).

از آنجا که کاشت دندان شامل یک یا چند جراحی است، برای آماده شدن ممکن است این اقدامات انجام شوند:

معاینه کامل دندان. ممکن است عکس‌برداری اشعه ایکس و تصاویر سه‌بعدی از دندان‌های شما گرفته شود. همچنین، ممکن است مدل‌هایی از دندان‌ها و فک شما ساخته شود.

بررسی سابقه پزشکی. پزشک را از بیماری‌های پزشکی و داروهایی که مصرف می‌کنید، از جمله داروهای نسخه‌ای، بدون نسخه و مکمل‌ها، مطلع کنید. در صورت داشتن بیماری‌های قلبی خاص یا ایمپلنت‌های استخوانی یا مفصلی، ممکن است قبل از جراحی، آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت تجویز شود.

طرح درمان. این برنامه با توجه به تعداد دندان‌های جایگزین‌شده و وضعیت استخوان فک و دندان‌های باقی‌مانده تنظیم می‌شود.

برای کنترل درد، گزینه‌های بی‌حسی حین جراحی شامل موارد زیر است:

✓ بی‌حسی موضعی.

✓ آرام‌بخشی.

✓ بیهوشی عمومی.

در مورد بهترین گزینه با متخصص دندانپزشکی خود صحبت کنید.

آنچه می‌توانید انتظار داشته باشید

جراحی کاشت دندان معمولاً یک عمل سرپایی است که در مراحل مختلف انجام می‌شود و بین هر مرحله، زمان بهبودی وجود دارد. روند قرار دادن ایمپلنت دندانی شامل چندین مرحله است:

1. برداشتن دندان آسیب‌دیده.

2. آماده‌سازی استخوان فک (پیوند استخوان در صورت نیاز).

3. قرار دادن ایمپلنت دندانی.

4. انتظار برای رشد استخوان و بهبودی.

5. قرار دادن اباتمنت.

6. قرار دادن دندان مصنوعی.

کل این فرآیند می‌تواند از ابتدا تا انتها چندین ماه طول بکشد. بیشتر این زمان صرف بهبودی و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما می‌شود. بسته به شرایط شما، مراحل خاص انجام‌شده و مواد مورداستفاده، برخی مراحل ممکن است ترکیب شوند.

زمانی که پیوند استخوان لازم است

اگر استخوان فک شما به‌اندازه کافی ضخیم نباشد یا خیلی نرم باشد، ممکن است قبل از جراحی کاشت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشید. این به این دلیل است که عمل جویدن فشار زیادی به استخوان شما وارد می‌کند. اگر استخوان شما نتواند ایمپلنت را پشتیبانی کند، جراحی احتمالاً ناموفق خواهد بود. پیوند استخوان می‌تواند پایه‌ای مستحکم‌تر برای ایمپلنت ایجاد کند.

دندان‌پزشک شما می‌تواند از چندین نوع مواد پیوند استخوان برای بازسازی استخوان فک شما استفاده کند. گزینه‌ها شامل:

• ✓ پیوند استخوان طبیعی، مانند استخوان گرفته‌شده از قسمت دیگری از بدن.
•  
• ✓ پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوان که می‌تواند به رشد استخوان جدید کمک کند.
•  
• ✓ استخوان از اهداکننده انسانی.
•  
• ✓ استخوان از منابع حیوانی.

رشد کافی استخوان جدید برای پشتیبانی از ایمپلنت ممکن است چندین ماه طول بکشد. در برخی موارد، ممکن است فقط به مقدار کمی پیوند استخوان نیاز داشته باشید، که می‌توان آن را هم‌زمان با جراحی ایمپلنت انجام داد. وضعیت استخوان فک شما تعیین می‌کند که چگونه باید ادامه دهید.

قرار دادن ایمپلنت دندانی

در طی جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندانی، جراح شما یک برش در لثه ایجاد کرده تا استخوان را نمایان کند. سپس، سوراخ‌هایی در استخوان برای قرار دادن پایه فلزی ایمپلنت ایجاد می‌کند. از آنجایی که این پایه به‌عنوان ریشه دندان عمل می‌کند، در عمق استخوان کاشته می‌شود.

در این مرحله، هنوز یک فضای خالی در محل دندان ازدست‌رفته شما وجود دارد. در صورت نیاز، می‌توان از یک پروتز موقت برای حفظ ظاهر استفاده کرد. شما می‌توانید این پروتز را برای تمیز کردن یا هنگام خواب بردارید.

انتظار برای رشد استخوان

پس از قرار دادن پایه فلزی ایمپلنت در استخوان فک، فرآیند هم‌جوشی استخوان (Osseointegration) آغاز می‌شود. این فرآیند شامل رشد و اتصال استخوان فک به سطح ایمپلنت است. این مرحله به ایجاد پایه‌ای مستحکم برای دندان مصنوعی جدید کمک می‌کند، دقیقاً همان‌طور که ریشه‌ها برای دندان‌های طبیعی عمل می‌کنند. این فرآیند ممکن است چندین ماه طول بکشد.

قرار دادن اباتمنت

پس از تکمیل هم‌جوشی استخوان، ممکن است نیاز به جراحی دیگری برای قرار دادن اباتمنت داشته باشید—بخشی که تاج دندان در نهایت به آن متصل می‌شود. این جراحی معمولاً در محیطی سرپایی و تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

برای قرار دادن اباتمنت، جراح شما:

1. لثه را دوباره باز می‌کند تا ایمپلنت دندانی را نمایان کند.

2. اباتمنت را به ایمپلنت دندانی متصل می‌کند.

3. بافت لثه را بسته اما آن را روی اباتمنت نمی‌پوشاند.

در برخی موارد، جراح ممکن است اباتمنت را هنگام کاشت پایه فلزی ایمپلنت متصل کند، که این کار نیاز به یک مرحله جراحی اضافی را از بین می‌برد. اما ازآنجاکه اباتمنت از لثه بیرون می‌زند، در دهان دیده می‌شود تا زمانی که جایگزینی دندان تکمیل شود. برخی از افراد ظاهر آن را دوست ندارند و ترجیح می‌دهند که این مرحله در جراحی جداگانه‌ای انجام شود.

پس از قرار دادن اباتمنت، لثه‌ها باید حداقل دو هفته بهبود یابند تا دندان‌پزشک یا متخصص پروتز بتواند دندان مصنوعی را متصل کند.

انتخاب دندان مصنوعی جدید

پس از بهبود لثه‌های شما، دندان‌پزشک یا متخصص پروتز از دهان و دندان‌های باقی‌مانده شما قالب‌گیری می‌کند. این قالب‌ها برای ساخت تاج دندانی، که ظاهری طبیعی دارد، استفاده می‌شوند. تاج نمی‌تواند تا زمانی که استخوان فک شما به‌اندازه کافی قوی نشده باشد، نصب شود.

شما و دندان‌پزشک‌تان می‌توانید از بین گزینه‌های زیر دندان مصنوعی مناسب را انتخاب کنید:

• متحرک: شبیه دندان مصنوعی سنتی، می‌تواند کامل یا جزئی باشد و برای تمیز کردن یا خواب قابل جابه‌جایی است.
•  
• ثابت: دندان مصنوعی به‌طور دائمی روی ایمپلنت پیچ یا چسبانده می‌شود و قابل برداشتن نیست.

پس از جراحی

چه جراحی ایمپلنت دندان شما در یک مرحله انجام شود یا در چند مرحله، ممکن است مقداری ناراحتی داشته باشید، از جمله:

• • تورم لثه‌ها و صورت.
•  
• • کبودی پوست و لثه‌ها.
•  
• • درد در محل ایمپلنت.
•  
• • خونریزی جزئی.
•  

ممکن است پس از جراحی ایمپلنت دندان به داروهای مسکن یا آنتی‌بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، درد یا هر مشکل دیگری در روزهای پس از جراحی بدتر شد، با جراح خود تماس بگیرید.

پس از هر مرحله از جراحی، ممکن است لازم باشد تا زمان بهبودی محل جراحی، غذاهای نرم مصرف کنید. جراح شما احتمالاً از بخیه‌های جذبی استفاده خواهد کرد. اگر بخیه‌های شما خودبه‌خود جذب نشوند، در ویزیت‌های بعدی برداشته خواهند شد.

نتایج

اکثر ایمپلنت‌های دندانی موفقیت‌آمیز هستند. اما گاهی اوقات، استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی جوش نمی‌خورد. به عنوان مثال، سیگار کشیدن ممکن است در شکست ایمپلنت و ایجاد عوارض نقش داشته باشد.

اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته شده و استخوان تمیز می‌شود. سپس می‌توانید حدود سه ماه بعد دوباره این روش را امتحان کنید.

شما می‌توانید با رعایت نکات زیر، عمر ایمپلنت و سایر دندان‌های طبیعی خود را افزایش دهید:

• دندان‌ها و لثه‌های خود را تمیز نگه دارید. همان‌طور که از دندان‌های طبیعی خود مراقبت می‌کنید، ایمپلنت‌ها، دندان‌های مصنوعی و بافت لثه را نیز تمیز نگه دارید. استفاده از مسواک‌های مخصوص، مانند مسواک بین‌دندانی که بین دندان‌ها حرکت می‌کند، می‌تواند به تمیز کردن فضاهای بین دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک کند.
•  
• به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. برای بررسی سلامت و عملکرد صحیح ایمپلنت‌های خود، معاینات دندانپزشکی را برنامه‌ریزی کنید. دستورالعمل‌های دندانپزشک خود را برای تمیزکاری حرفه‌ای دنبال کنید.
•  
• از عادات آسیب‌زا پرهیز کنید. از جویدن مواد سخت مانند یخ و آب‌نبات‌های سفت که ممکن است باعث شکستن تاج ایمپلنت یا دندان‌های طبیعی شما شود، خودداری کنید. از محصولات تنباکو و کافئین که باعث تغییر رنگ دندان‌ها می‌شوند، دوری کنید. در صورت داشتن عادت دندان‌قروچه، به دنبال درمان باشید.
•  

مقالات توسط دکتر عرب جراح لثه و متخصص پریودنتولوژی بررسی می شود. این اطلاعات فقط برای اهداف آموزشی است. این محتوا قرار نیست جایگزینی برای مشاوره، تشخیص یا درمان حرفه ای پزشکی باشد. همیشه از دندانپزشک، پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی واجد شرایط مشاوره بگیرید.